mercoledì 6 luglio 2011

Le taccole scu le fasìa nanna

L'autri dzurn, mia mâgna Rita i m'â regalâ in bel sacat at taccole dzüst cugiüyie ant l'ort e ntant che me la ringrasciâva, cigi i m'â cüntâ scu le fasia coiri mia nanna Celesta. Sicumma me da tzota ed verdüra n'an mandzâva gâiri e le taccole propi pur gnente, peu nint fâr lu paragun 'ntra la versiun 'd nanna e la mia, però acheste, servie cun in tucat 'd tzusissa rüstìa, i nu sun propi piajüyie.


La gi vâi:
  • taccole
  • in tucàt 'd beuri
  • 'n pù d'oeli
  • ina sabba tzota
  • in tucàt 'd dado ad carn
  • düi dâ 'd vin rus
  • sâl e pèuri

Pulichiâr e lavâr le taccole. Nt'ina paila sciudâr lu beuri cun l'oeli e cura al tâca a frissi dzuntâr la sabba tagiâ a fatte nint trop finne. Fârla rustir s'al feuch an pu' anrabiâ, pè dzuntâr le taccole e, cun la fiâma 'npù pì bâsa, far coiri pur diesc minütte an mis-ciand e fasand tensiun che la rümâta nint. Bagnâr cun lu vin, lasciâr che al evâpüra, pè dzuntâr lu dado, lu pèuri e, se la n'an manchésa, an pù 'd sâl. Basciâr lu feuch al minim, ancruberslâr la paila e far coiri pian pian pur caranta minütte, dzuntand an pù d'âiga tzauda se la fusa trop süĉ. Bon aptit.

Versione in Italiano qui

Nessun commento:

Posta un commento

Related Posts with Thumbnails